შესავალი და მიზანი: საქართველოს გააჩნია საკმაოდ დიდი პოტენციალი მცირე ჰიდროენერგეტიკის შესაძლებლობების გამოყენებისათვის. შეიმჩნევა მცირე ჰიდროენერგეტიკის შესაძლებლობების ზრდის ტენდენცია, რაზეც მიუთითებს ის ფაქტი, რომ 2020 წელს ელექტროენერგიის წარმოებაში მცირე ჰესების წილი შეადგენდა 7,8%, რაც მეტია 2019 წლის მაჩვენებელთან (6,6%) შედარებით. მიუხედავად ამისა, დაბალია მცირე ჰიდროელექტროსადგურების მიერ ელექტროენერგიის გამომუშავების მაჩვენებელი.

კვლევის მეთოდოლოგია: გამოყენებულია ფაქტებზე დაყრდნობილი ინფორმაციის შედარებითი ანალიზი. შესწავლილი და განზოგადოებული იქნა ოფიციალური მონაცემები ელექტროენერგიის წარმოების შესახებ როგორც საქართველოში, ისე ჩეხეთის რესპუბლიკაში.

შედეგები და გამოყენება: საქართველოსთვის ჯერ კიდევ აქტუალურია მცირე მდინარეთა ენერგეტიკული პოტენციალის ათვისების საკითხი. მაგალითად, 2019 წელს გამომუშავებული ელექტროენერგიიდან ჰესებმა გამოიმუშავეს 90,2 %. აქედან მცირე ჰესებზე მოდიდა მხოლოდ 6.6%. ყურადსაღებია ჩეხეთის რესპუბლიკის გამოცდილება, სადაც 2016 წლის მდგომარეობით მცირე ჰიდროენერგეტიკის ეკონომიკურად დასაბუთებული პოტენციალი შეადგენდა 465 მვტ, რომლის 72% ათვისებული იყო. ჩეხეთის ელექტრული ქსელის ყოველწლიური ანგარიშის მიხედვით, 2019 წელს 10 მვტ-მდე მცირე ჰიდროელექტროსადგურების მიერ წარმოებული იქნა მთლიანად ჰიდროელექტროსადგურების მიერ გამომუშავებული ელექტროენერგიის 51%.

დასკვნა: აქ მოტანილი მონაცემები გვიჩნებეს, რომ საქართველოს მცირე ჰიდრორესურსების მაღალი პოტენციალი გააჩნია. მისი ათვისება შესაძლებელს გახდის დამატებითი იაფი ელექტროენერგიის წარმოების საშუალებას. ამაზე მიუთითებს სხვა ქვეყნების გამოცდილება.

საკვანძო სიტყვები: ელექტროენერგეტიკა, ჰიდროენერგეტიკა, მცირე ჰესი, ნეტო აღრიცხვა